Οι συνοικίες της πόλης μας

 

Στον ομφαλό της πόλης μας, με μια ιστορία που διαρκεί αιώνες, η συνοικία της Παναγίας – γνωστή και ως «Παλιά Πόλη» – έφτανε μέχρι τη σημερινή συνοικία του Αγίου Νικολάου και ήταν έως το 1864 το μόνο κατοικημένο σημείο.

Έπειτα, η συνοικία του Άγιου Ιωάννη, με τις επαύλεις και τα αρχοντικά σπίτια, η Αγία Βαρβάρα, ο Άγιος Αθανάσιος, το Σούγελο ή αλλιώς «Ο Δρόμος του Νερού» (σημερινός Τίμιος Σταυρός), ο Άγιος Γεώργιος, ο Άγιος Παύλος…

Από τη δεκαετία κιόλας του 1920 η πόλη άρχισε να μετατρέπεται σε ένα σύγχρονο αστικό κέντρο, όταν αυξήθηκε ραγδαία ο πληθυσμός της, εξαιτίας του μεγάλου αριθμού προσφύγων έπειτα από την Μικρασιατική Kαταστροφή. Δημιουργούνται νέοι συνοικισμοί στα ανατολικά και δυτικά της πόλης: Χίλια (η ονομασία που δόθηκε λόγω χιλίων προσφυγικών οικογενειών που εγκαταστάθηκαν εκεί) και Βύρωνας, Δεκαοχτώ (αφού επρόκειτο για 18 προσφυγικά σπίτια), τα Πεντακόσια, τα Ποταμούδια, η Καλαμίτσα, η Κηπούπολη, ο Προφήτης Ηλίας, η Δεξαμενή, η Αγία Παρασκευή…

Η πόλη μεγάλωσε και έρχονται και άλλες νέες συνοικίες, για να καλύψουν τις αυξημένες οικιστικές ανάγκες της σύγχρονης Καβάλας: ο Άγιος Τρύφωνας (ή Εργατικές Κατοικίες) και το Περιγιάλι στα ανατολικά, ο Άγιος Λουκάς και η Νεάπολη (ΔΕΠΟΣ) στα δυτικά.

Κάθε γειτονιά της πόλης και μια μοναδική ιστορία, ξεκινώντας από το όνομά της και φτάνοντας μέχρι τις εκατοντάδες αφηγήσεις των κατοίκων της.